Historia szkoły


Historia tej szkoły sięga czasów rozbiorowych i rozpoczyna się w 1910 roku. Z dostępnych opracowań wynika, że powstała z inicjatywy mieszkańców Podlesia. Burmistrzem Kęt był wtedy Edmund Krzysztoforski,  a jednym z radnych, mieszkaniec tej małej wówczas dzielnicy, Jan Grabowski, pochodzący ze znanej , zamieszkującej tu do dzisiaj  rodziny. Wśród największych pamiątek szkolnych znajduje się drzeworyt autorstwa Edwarda  Grabowskiego przedstawiający tego obywatela naszej społeczności, w naszej dzielnicy żyją jego potomkowie i kształcą dzieci w szkole, która powstała z jego inicjatywy.

 

Na początku utworzona została jedna klasa filialna szkoły kęckiej. Z  zapisów zachowanych w kronice szkolnej Szkoły Podstawowej nr 1 w Kętach  wynika, że reskryptem z 2 listopada 1910 roku Rada Szkolna Krajowa zezwoliła na otwarcie „z dniem 1 grudnia 1910 roku , trzeciej klasy nadetatowej w 5 klasowej szkole męskiej jako klasy eksponowanej na przysiółku Podlasy ...” W cytowanej wyżej kronice znalazły się także zapisy dotyczące ruchu służbowego nauczycieli w okresie przed I wojną światową. Wśród wielu informacji znajdują się nazwiska pierwszych nauczycieli z Podlesia.  Pierwszą nauczycielką klasy filialnej była pani Małgorzata Topolińska. W jej miejsce na stanowisku   nauczyciela zatrudniona została pani Wanda Kowalska, która tylko miesiąc i dziesięć dni uczyła dzieci z Podlesia i okolic. W jej miejsce „ C.K. Rada szkolna okręgowa  z dnia 10 października 1911 L.2140 zamianowała nauczycielkę w Czańcu p. Maryę Bezwińską nauczycielką w Kętach dla Podlasów  od dnia 15/10 1911 , a Wanda Kowalska mianowana została stałą nauczycielką w Libiążu...”Brak jest dokumentów założenia samodzielnej szkoły wydaje się , że należy przyjąć rok 1914 podany w cytowanej wyżej kronice. Prawdopodobnie jednoklasowa szkoła ludowa powstała na Podlesiu na mocy reskryptu z 27 lipca 1914 roku . W archiwum szkoły znajduje się świadectwo ( zaświadczenie szkolne ) z 30 czerwca 1916 z mało czytelna pieczątką, jednakże inne dane na świadectwie wskazują, że była to szkoła jednoklasowa z jednym nauczycielem, którym w 1916 roku była pani Maria Bezwińska, religii uczył ksiądz Antoni Feliks.

W tym czasie w Galicji większość szkół nie posiadała własnego budynku. Zajęcia odbywały się w nowo wybudowanej  „Leśniczówce”. W kronice szkolnej założonej w 1962 roku czytamy „  ...W Kętach przy ulicy Kościuszki, w domu , gdzie dziś mieści się Przedszkole Ćwiczeń , były koszary wojska austriackiego. Za domem stały drewniane stajnie koszarowe . Potem gdy wojsko z Kęt przeniesiono radny Jan Grabowski wniósł prośbę do Rady Miejskiej, by pozwolono stajnie te zburzyć i drzewo z nich przeznaczyć na budowę leśniczówki na Podlesiu przy ulicy Żeromskiego (....).

Budynek stanął , w nim początkowo jedną salę przeznaczono na cele szkolne ....” .  Wydaje się więc, że w tym czasie na Podlesiu liczba dzieci nie przekraczała 60, w przeciągu trzech następujących po sobie lat. Jednoklasowa szkoła ludowa z jednym nauczycielem realizowała program czterech klas nauczania początkowego. W programie nauczania przewidziano naukę czytania, pisania w  języku polskim, rachunki w połączeniu z nauką o formach geometrii, rysunków, śpiewu.

Szkoła w okresie I wojny światowej nie przerwała swojej pracy, a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości już w nowej strukturze funkcjonowała w środowisku, rosła liczba uczniów.  Do szkoły uczęszczały dzieci z Podlesia, Harszówek i Kobiernic .   W okresie międzywojennym szkoła podlega zmianom organizacyjnym, jakie dokonuje niepodległe państwo polskie w zakresie oświaty. 12 grudnia 1924 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego wydaje orzeczenie o reorganizacji z ważnością od 1 stycznia 1925 r. jednoklasowej publicznej szkoły powszechnej mieszanej w Kętach Podlesiu na dwuklasowa. Kolejna zmiana następuje  4  stycznia  1927 roku. Kurator Okręgu Szkolnego Krakowskiego rozporządzeniem z dn. 31 grudnia 1926 r. wyznacza nowy stopień organizacyjny jako Jednoklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej  z ważnością od dnia 1 września 1926 roku. W omawianym okresie nauczycielkami tej szkoły były panie: Maria Dworzańska i Maria Cyankiewicz, ta ostatnia przeniesiona została do Kóz w 1927 r.. 1lutego tegoż roku kierownictwo szkoły obejmuje Jan Kosman. Jego żona Julia Kosman przeniosła się na Podlesie z pobliskich Hecznarowic 1 grudnia 1927 r. i pracowała  wraz z mężem do 4 stycznia 1939 r. W czasie urlopu zdrowotnego pani Julii Kosman zatrudniono w zastępstwie Józefa Nycza. Ponowna reorganizacja dotyka szkołę w 1937 roku. 15 listopada zostaje przemianowana na podstawie rozporządzenia z dn. 8 lipca 1937 na publiczną szkołę powszechną stopnia pierwszego. II wojna światowa przerwała jej działalność. Jak większość szkół polskich została zamknięta przez okupanta, „Leśniczówkę” zajęli Niemcy . Z relacji ustnych wiemy, że przez okres okupacji hitlerowskiej pan Jan Kosman prowadził tajne nauczanie, wiedząc o grożących karach.

Szkoła wznowiła pracę w lutym 1945 roku, jej kierownikiem został ponownie Jan Kosman, który prowadził ja do 1948. Po jego przejściu na emeryturę, do pracy na Podlesiu skierowany został pan Michał Chrostek. W tym czasie była to czteroklasowa szkoła podstawowa . Po czwartej klasie dzieci kontynuowały naukę w szkole w Kętach. Stan ten trwał do 1951 roku. W następnych latach zwiększała się liczba uczniów , oddziałów i nauczycieli. 1 września 1954 roku stała się szkołą siedmioklasową i pojawiły się nowe problemy. Brakowało izb lekcyjnych w „Leśniczówce. Staraniem rodziców i kierownika szkoły Michała Chrostka  uzyskano zgodę na adaptację do celów szkolnych budynku komunalnego ( do dzisiaj mieści się tam biblioteka ), pozyskując dwa pomieszczenia na sale lekcyjne. Było to rozwiązanie tylko połowiczne i niezadawalające ani ówczesne kierownictwo, ani mieszkańców Podlesia.

Pod koniec lat czterdziestych i na początku pięćdziesiątych  zwiększyła się liczba mieszkańców i liczba dzieci w wieku szkolnym. Budowa nowej szkoły stała się konieczna. Według zapisów w kronice szkolnej starania o budowę szkoły zaczęto  już  w 1938 roku , ale zostały przerwane. W 1948 roku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Kętach przydzieliło parcelę pod budowę nowej szkoły . Z funduszy uzyskanych ze sprzedaży parcel miejskich zakupiono 120 tys. cegły, kamienie i żwir. Materiał ten zgromadzono na  działce szkolnej .

Niezwykle cennym źródłem wiedzy w tej kwestii stały się protokolarze Komitetu Rodzicielskiego. Pierwszy raz sprawa budowy szkoły pojawiła się w trakcie zebrania ogólnego rodziców w dn. 12 grudnia 1949 roku, zapisano wtedy „ ....postanowiono ruszyć budowę szkoły . Wybrano ob. Puchałę , Niedzielę i Kierownika , by oni omówili u p. Burmistrza w Kętach czyby dodatkowo nie udało się wstawić do planu inwestycyjnego naszą szkołę , a jeśliby się nie udało to wymienieni mają jechać do Warszawy do Ministra Oświaty”. Kolejny zapis świadczy o bardzo dużym zaangażowaniu rodziców, ponieważ pod datą 8 października 1950 roku zanotowano, że jednym z zadań na najbliższy okres jest „...wyładowanie cegły na budowę szkoły ...”. Mimo dużego zaangażowania i starań mieszkańców dzielnicy  decyzja o budowie szkoły w dalszym ciągu była odkładana przez władze miejskie. Zgromadzony materiał niszczał i wtedy podjęto decyzje o jego przekazaniu dla budujących się w tym czasie Zakładów Metali Lekkich, było to chyba priorytetowe zadanie. Budowa szkoły musiała poczekać na „lepsze czasy”.

Dopiero w 1961 roku prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Kętach przyjęło uchwałę o budowie szkoły na Podlesiu. Projekt budowy był opracowany w 1960 roku. Władze miasta ustaliły, że nowa szkoła będzie Pomnikiem Tysiąclecia, tzn. jedną ze szkół, jakie społeczeństwo zbuduje dla uczczenia Tysiąclecia Państwa Polskiego. Koszty budowy miały być całkowicie pokryte z funduszów Towarzystwa Popierania Budowy Szkół .Materiał już zgromadzony przeznaczony został na budowę remizy Ochotniczej Straży Pożarnej na Podlesiu oraz na inne inwestycje w mieście.


Społeczeństwo Podlesia deklarowało po 300 zł. na budowę szkoły , rodzice wykonali  także niektóre prace budowlane. 22 lipca 1961 roku odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego pod nowy gmach, a 7 października 1962 roku wprowadzono się do nowego budynku.

Szkole nadano imię  Bohaterów Westerplatte . W 1972 roku odsłonięta została pamiątkowa tablica ku czci patronów szkoły oraz nadano jej sztandar. Dyrektorem w 1970 roku został Władysław Jasiński, który w obliczu stale rosnącej liczby uczniów rozpoczął starania o rozbudowę szkoły. Pomysłem zainteresował nie tylko rodziców ale także ówczesne władze miasta. 26 października 1985 roku Naczelnik Miasta i Gminy Kęty wydał decyzję w sprawie rozbudowy Szkoły Podstawowej nr 3 i zatwierdził Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły. Trudna sytuacja gospodarcza państwa i brak nakładów na oświatę uniemożliwiły realizacje planów w latach osiemdziesiątych.



Na początku lat dziewięćdziesiątych, dzięki ofiarnej pracy dyrektorów Władysława Jasińskiego i mgr Jacka Zawiły, rodziców pracujących w Społecznym Komitecie Budowy Szkoły, któremu przewodniczyli kolejno: mgr inż. Władysław Jędrzejko, Jerzy Jędrysek i Andrzej Foks oraz Radzie Szkoły, z jej przewodniczącym Józefem Skudlarskim, udało się zrealizować podjęte zamierzenia .

Wspólnymi siłami dyrekcji i rodziców, przy dużym poparciu radnych, zarządu dzielnicy, wsparciu finansowym sponsorów, władz miejskich zebrano środki finansowe na prace budowlane. W roku szkolnym 1991/92 położono i poświęcono fundamenty, a 7 grudnia 1993 roku oddano do użytku trzy sale lekcyjne i pokój nauczycielski. Budowę zakończono w 1995 roku.

Obecnie w budynku Szkoły ma swą siedzibę Zespół Szkolno-Przedszkolny Nr 3 w Kętach. W jej ramach funkcjonują Szkoła Podstawowa Nr3 im. Bohaterów Westerplatte i Gimnazjum Nr 3. Uczęszcza tutaj 240 uczniów (152 -szkoła podstawowa, 88- gimnazjum), a uczy 31 pedagogów mających wyższe wykształcenie.

Szkoła działa dzięki pracy pedagogów i zaangażowanych w życie dzielnicy jej mieszkańców. Stale wzbogaca się bazę dydaktyczną. W roku 2014 oddano do użytku nowoczesną pracownię komputerową z dostępem do Internetu. Każda sala lekcyjna wyposażona jest w laptop i rzutnik multimedialny. Pracowania językowa oraz sala nauczania zintegrowanego dodatkowo posiadają tablice multimedialne. Na terenie całej placówki funkcjonuje bezprzewodowa sieć internetowa. Wszystko to pozwala na przeprowadzanie ciekawych zajęć z zastosowaniem nowoczesnych metod. Uczniowie mają dobre warunki do nauki, mogą rozwijać swoje zainteresowania. Korzystają z zajęć pozalekcyjnych i kół zainteresowań – m.in. z języka polskiego, matematyki, informatyki, plastyki, SKS-u, koła teatralnego, języka angielskiego.

 

Dzieci uczą się języka angielskiego  i informatyki od klasy pierwszej a języka niemieckiego od klasy czwartej. Uczniowie osiągają znaczące sukcesy zespołowe i indywidualne w różnych dziedzinach na szczeblu gminy, powiatu i województwa. W konkursach przedmiotowych, turniejach wiedzy, przeglądach artystycznych i zawodach sportowych uczniowie bardzo często zdobywają czołowe miejsca, czego dowodem są liczne dyplomy, zapiski w kronice szkolnej i wycinki z prasy. Szkoła może również poszczycić się bardzo wysokimi wynikami ze sprawdzianu szóstoklasisty i egzaminów gimnazjalnych.

 

W Zespole od roku szkolnego 2014/2015 działa system e-dziennika. Dzięki temu uczniowie i rodzice mogą na bieżąco śledzić oceny i frekwencję oraz realizację programu nauczania. Umożliwia on również stały kontakt rodziców z nauczycielami.

 

Nasza placówka skupia wokół siebie wielu przyjaciół i sponsorów. Staramy się współpracować z rodzicami, władzami lokalnymi i oświatowymi na różnych płaszczyznach. Dbamy o to, by nasza szkoła była nowoczesna i odpowiadała standardom europejskim. Nie zapominamy przy tym o podstawowych wartościach. Dzieci i młodzież są uczeni szacunku dla drugiego człowieka, odpowiedzialności za własne wybory oraz za swoją naukę.

Dyrektorzy palcówki na Podlesiu

Budowa Sali Gimnastycznej - film

Otwarcie Sali Gimnastycznej 05.10.2018